Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Non potes, nisi retexueris illa. Infinitio ipsa, quam apeirian vocant, tota ab illo est, tum innumerabiles mundi, qui et oriantur et intereant cotidie. A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Quae contraria sunt his, malane? -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
- Ita credo.
- Minime vero istorum quidem, inquit.
- Memini vero, inquam;
- Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
- Quae sequuntur igitur?
- Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
- Quare attende, quaeso.
- Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
- Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
- Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
- Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
- Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
- Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
- Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Graece ergo praetor Athenis, id quod maluisti, te, cum ad me accedis, saluto: chaere, inquam, Tite! lictores, turma omnis chorusque: chaere, Tite! hinc hostis mi Albucius, hinc inimicus.